zasadnicza czegoś

См. также в других словарях:

• zasadniczy — 1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy» Zasadniczy argument. Zasadnicza cecha czegoś. Zasadnicze różnice. Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii. W sposób zasadniczy. ∆ Zasadnicza szkoła zawodowa… …   Słownik języka polskiego

• zasadniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stanowiący punkt wyjścia, podstawę czegoś; główny, najważniejszy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasadnicze cechy. Zasadniczy argument, dowód na coś.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pęd — m IV, D. u, Ms. pęddzie; lm M. y 1. blm «bardzo szybkie posuwanie się naprzód, pędzenie, bieg, lot; bardzo szybki ruch, funkcjonowanie czegoś» Gwałtowny, niepowstrzymany, szalony, żywiołowy pęd. Pęd pociągu, maszyny. Pęd powietrza, wody, wiatru.… …   Słownik języka polskiego

• pozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. IIa, lm D. pozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} położenie, miejsce czegoś określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów, w relacji do czegoś innego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jądro — n III, Ms. jądrodrze; lm D. jądroder 1. «ziarno znajdujące się w łupinie lub pestce owocu; pestka» Jądro orzechów włoskich. przen. a) «wnętrze, środek czegoś» Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy, aż do samego środka, do jądra… …   Słownik języka polskiego

• postawa — ż IV, CMs. postawawie; lm D. postawaaw 1. «ułożenie poszczególnych odcinków ciała względem siebie i w stosunku do linii środkowej u człowieka stojącego; właściwa pozycja, budowa ciała; zewnętrzny wygląd czyjejś postaci» Prawidłowa, wadliwa… …   Słownik języka polskiego

• pozycja — ż I, DCMs. pozycjacji; lm D. pozycjacji (pozycjacyj) 1. «położenie czegoś w stosunku do czegoś innego; miejsce, w którym coś jest określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów itp.» Określić pozycję statku. 2. «układ, położenie… …   Słownik języka polskiego

• przełom — m IV, D. u, Ms. przełommie; lm M. y 1. «zwrot, moment zwrotny w czymś, zmiana zasadnicza» Wydarzenia te spowodowały przełom w jego życiu. Nastąpił przełom w twórczości pisarza. ◊ Na przełomie czegoś «na granicy między dwoma okresami; u kresu… …   Słownik języka polskiego

• lep — 1. Brać, wziąć, złapać kogoś na lep, na plewy «kusić, skusić, wabić, zwabić, zwodzić, zwieść kogoś»: Przez wiele lat, zdając sobie sprawę z tego, że wyglądam na słodką kobietkę, starałam się być zasadnicza, ostra i taka, której nie można wziąć na …   Słownik frazeologiczny

• drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… …   Słownik języka polskiego

• trzon — m IV, D. u, Ms. trzonnie; lm M. y 1. «główna, zasadnicza, podstawowa część czegoś» Trzon budowli. Trzon armii. Orkiestra stanowiła trzon zespołu. Trzon maszyny. ∆ anat. Trzon macicy «najgrubsza i najszersza część macicy, zaczynająca się powyżej… …   Słownik języka polskiego